شناسایی دلایل انقراض ماموت ها راهی برای نجات گونه های دیگر

به گزارش زیست آنلاین، براساس مطالعه ای که در ژورنال Quaternary Science Review منتشر شده است، این ماموت ها نسبت به گونه های دیگر برتری داشتند. اگر ذخیره آب و غذای آنها آلوده نمیشد و از بین نمی رفت، ممکن بود زندگی طولانی تری داشته باشند.

محققان معتقدند ماموت ها در کل نیمکره شمالی پراکنده بودند. اما زمانی که عصر یخبندان به پایان رسید و گرم شدن کره زمین از 15000 سال پیش آغاز شد، کاهش حجم یخ ها و بالا آمدن سطح آب دریا منجر به کاهش و منزوی شدن جمعیت این گونه شد.

برای کشف این موضوع که چرا برخی ازماموت ها بیشتر زنده مانده اند، تیمی از دانشمندان فنلاندی، روسی و آلمانی نمونه هایی از استخوان ها و دندان های آنها را که از کانادا، آلاسکا، سیبری و Wrangel Island در اقیانوس قطبی جمع آوری کرده بودند مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند تفاوت در ترکیب عناصر، تغییر در رژیم غذایی، زیستگاه و محیط زیست ماموت ها می تواند در کوتاه یا طولانی بودن عمر آنها تاثیر گذار باشد.

ماموت های Wrangel از سایر اعضای این گروه پیشی گرفتند

در حالی که جمعیت گونه های دیگر در اثر تغییرات اقلیمی کم شد جمعیت گونه ماموت های Wrangel دچار این بحران نشد. که این موضوع به دلیل مصرف انرژی کمتر این گونه نسبت به سایر گونه ها بود.

محققان دانشگاههای هلسینکی، تابینگن و آکادمی علوم روسیه دریافتند که در استخوانهای ماموت های Wrangel مقادیر زیادی گوگرد ذخیره شده بود و این نشانگر وجود سمی از مواد معدنی در آب شرب آنها بود.

همچنین نظریه دیگری بیان می کند که طی یک واقعه ی هواشناسی شدید، زمین از لایه ای ضخیم از برف و یخ پوشیده شد که منجر به عدم دسترسی ماموت ها به غذا و در نتیجه مرگ آنها شد.

ممکن است انسان ها نیز نقشی در انقراض آنها داشته باشند، اگرچه احتمال دخالت آنها کم است. محققان می گویند که پس از رویت اولین شواهد زندگی بشر در جزیره ورانگل، ماموت ها تنها چند صد سال موفق به ادامه زندگی در آنجا شددند. اگرچه هیچ نشانه ای از شکار ماموت ها توسط انسان پیدا نشده است.

برای نجات ماموت ها از خطر انقراض خیلی دیر شده است ، اما هنوز هم زمان برای نجات گونه های در معرض خطر جدی وجود دارد.

منبع : cnn

https://zistonline.com/vdci3qav.t1azw2bcct.html